Wolno¶æ nie polega na czynieniu czegokolwiek. Rozumnie pos³ugiwaæ siê wolno¶ci± potrafi tylko ten, kto  rozumie, kim jest i po co ¿yje.

Wolno¶æ bez cz³owieka?
Codziennie spotykamy ludzi, którzy tak niem±drze korzystaj± z wolno¶ci, ¿e krzywdz± samych siebie czy innych ludzi albo wpadaj± w uzale¿nienia i trac± wolno¶æ. Ka¿d± swoj± zdolno¶æ mo¿e cz³owiek wykorzystaæ w b³êdny sposób. Mo¿e u¿ywaæ si³y fizycznej po to, by kogo¶ biæ, a my¶lenie potrafi wykorzystywaæ po to, by oszukiwaæ samego siebie. Nie inaczej jest z wolno¶ci±. Najbardziej radykalnym zagro¿eniem w tej dziedzinie jest ideologizacja wolno¶ci, czyli analizowanie ludzkiej wolno¶ci w oderwaniu od cz³owieka. W rzeczywisto¶ci nie istnieje wolno¶æ, a jedynie wolny cz³owiek. Podobnie nie istniej± uzale¿nienia, a jedynie uzale¿nieni ludzie. Analizowanie wolno¶ci w oderwaniu od antropologii, czyli w oderwaniu od ca³ej rzeczywisto¶ci cz³owieka sprawia, ¿e w praktyce zostaje ona uznana za wiêksz± warto¶æ ni¿ sam cz³owiek. W konsekwencji bronimy wtedy wolno¶ci cz³owieka nawet kosztem tego¿ cz³owieka. Wolno¶æ analizowana w oderwaniu od cz³owieka staje siê rodzajem nowotworu, którego nie mo¿na poddawaæ leczeniu nawet wtedy, gdy nowotwór ten zagra¿a ju¿ bezpo¶rednio ¿yciu cz³owieka. W kontek¶cie wolnym od ideologii i politycznej „poprawno¶ci”, wolno¶æ jest dla cz³owieka, a nie cz³owiek dla wolno¶ci. Nie da siê zrozumieæ ludzkiej wolno¶ci, dopóki nie wiemy, kim jest cz³owiek i jaki jest sens jego istnienia.

¯yæ w przyja¼ni z Bogiem
to najlepsza gwarancja wolno¶ci.

    Wa¿nym punktem programu AA jest uznanie w³asnej bezsilno¶ci wobec alkoholu oraz towarzysz±ce temu  przekonanie, i¿ dziêki osobistej wiêzi z Bogiem mo¿na na sta³e powróciæ do trze¼wego ¿ycia. Sami alkoholicy wyra¿aj± istotê programu AA w sposób bardzo lapidarny: "ja sam nie mogê, z Tob± mogê." Mówi±c o wiêzi z Bogiem, Program Dwunastu Kroków AA precyzuje, i¿ chodzi tu o Boga  "jakkolwiek Go pojmujemy." Znaczenie tego rodzaju dopowiedzenia  wyja¶nia w sposób jednoznaczny i konkretny osobi¶cie wspó³twórca programu AA - Bill W. (por. Anonimowi Alkoholicy, Warszawa 1996, s. 7-13). W listopadzie  1934 roku odwiedzi³ go po raz pierwszy po wielu latach kolega z ³awy szkolnej, który - podobnie jak on - by³ alkoholikiem w zaawansowanej fazie choroby. Tym jednak razem ów mê¿czyzna by³ ca³kowicie trze¼wy i wygl±da³ na zupe³nie przemienionego. Kipia³  rado¶ci± i wewnêtrznym pokojem. Bil W. wyznaje, i¿ by³ zaszokowany tak± zmian±. Sam znajdowa³ siê wtedy na dnie. Wielokrotnie bezskutecznie próbowa³ przesta³ piæ. Na nic jednak zdawa³ siê jego osobisty wysi³ek oraz kolejne pobyty w szpitalu na oddziale odwykowym. Tak¿e na tamten listopadowy wieczór przygotowa³ sobie spor± ilo¶æ alkoholu i ryzykowa³ popadniêcie w kolejny ci±g picia. Pos³uchajmy, jak owo niespodziewana spotkanie z koleg± szkolnym wspomina Bill W.:

  1. Rozmiary zagro¿eñ alkoholowych w¶ród m³odzie¿y
W ostatnich kilku latach obserwujemy wyra¼ny wzrost zagro¿eñ alkoholowych w¶ród m³odzie¿y. Co roku Pañstwowa Agencja Rozwi±zywania Problemów Alkoholowych publikuje na ten temat oddzielny raport: "M³odzie¿ a alkohol". Okazuje siê, ¿e z roku na rok wzrasta liczba m³odych, którzy siêgaj± po napoje alkoholowe a maleje liczba abstynentów. Jednocze¶nie obni¿a siê wiek inicjacji alkoholowej. Z raportu "M³odzie¿ a alkohol 94" wynika, ¿e obecnie w¶ród ch³opców szkó³ ¶rednich zaledwie nieca³e 10 procent to abstynenci (jeszcze kilka lat temu abstynentów by³o dwa razy tyle). Natomiast wiek inicjacji alkoholowej dla wiêkszo¶ci z nich obni¿y³ siê do 13-teggo roku ¿ycia. Sytuacja w¶ród dziewcz±t jest niewiele lepsza.
S± to dane alarmuj±ce, gdy¿ oznaczaj±, ¿e je¶li taka tendencja nadal siê utrzyma, to w najbli¿szych latach bêdziemy mieli w Polsce setki tysiêcy m³odocianych alkoholików. Choroba alkoholowa pojawia siê bowiem tym szybciej im wcze¶niejsza nastêpuje inicjacja alkoholowa. W wieku rozwojowym alkoholizm mo¿e rozwin±æ siê nawet ju¿ po kilku miesi±cach od wypicia pierwszej puszki piwa.
2. Dlaczego alkohol jest atrakcyjny?